bazı şeyler hiç geçmez,
hep orada kalır.
orada kalır ve can yakar.
belki biraz kamufle etmeyi öğrenirsin
ama...
ne kadar derine gömersen göm içinde,
bazen zombi gibi çıkar gömdüğün yerden
dayanır kapına.
işte o zaman şansın yok.
açacaksın kapıyı.
"hoşgeldin" diyeceksin.
buyur edeceksin.
sonra ilk fırsatta
tekrar gömeceksin derine.
kafanı dolurup duracaksın başka şeylerle.
çünkü içinde koca bir boşluk varken
kafanın da boş olması...
... çok tehlikeli.
öğreneceksin.
başlayacaksın koşmaya.
kaçabildiğince kaçacaksın.
o kadar hızlı koşacaksın ki
nereye gittiğini anlamayacaksın.
aldığın mesafeler başkalarını etkilerken
sen umursamayacaksın.
çünkü sadece sen bileceksin...
...neden kaçtığını.
ama ne kadar hızlı koşarsan koş.
o zombi gene kapına dayanacak
defalarca.
mecbursun.
"hoşgeldin" diyeceksin.
buyur edeceksin.
çünkü ne kadar kaçarsan kaç
kendi içindeki o koca boşluktan kaçamazsın.
ben anlıyorum.
sen de anlayacaksın.
skip to main |
skip to sidebar
Twitter
kocaman organizma, küçücük parazit... (bir sinemacı günlüğü)
2 Kasım 2010 Salı
Takip Et
Hakkımda
- heval hazal kurt
- İstanbul, Türkiye
- işine aşık heyecanlı bir kız. http://www.parazitfilm.com.tr
Okuyorum
Daha Daha
Takip Ettiklerim
Konulara Bak
- biraz kişisel (21)
- güzel şeyler (8)
- zoofest (8)
- sevgili günlük (4)
- 7 farkı bul (2)
- ben yaptım (1)
2 yorum:
Bu yazı o zombi'yi yine çıkardı...
Çok zor.
Ama sabretmek lazım bazı şeylere.
batıyorken bazen en iyisi çırpınmamak. dediğin gibi sabır.
Yorum Gönder